Een bezoek aan Salabalath
Tineke Verbeek is een vrijwilligster en werkt al jaren voor de Don Boscoschool in Battambang. Vijf jaar geleden hebben we haar slechts een paar minuutjes gesproken omdat we met Pater Roel mee reisden naar Phnom Penn. Nu we een paar weken in Battambang verblijven hadden we mooi de gelegenheid om haar te bezoeken, zodat we haar ook eens konden bedanken voor het feit dat als wij spullen voor de scholen van Borey hebben, deze bij haar school afgeleverd mogen worden. Zij belt dan Borey en dan kan hij alles bij haar ophalen. Zelfs een elektriche naaimachine van mijn overleden schoonzusje is via haar naar Sreyrath gegaan. Toen we haar dit vertelde, ging er een lichtje branden en kon ze zich dat nog herinneren. Nu heb ik in ieder geval een gezicht bij het verhaal. Als er nu weer iets komt voor deze mensen, dan weet ik waarom. Ze was blij verrast en nam alle tijd voor ons. Helaas waren er deze week nog geen leerlingen op haar school. Deze kwamen volgende week weer. Dit was een school voor leerlingen die van de lagere school af komen en richting landbouw willen. Hier leren ze alles over rijst, groenten. Hoe ze dit zelf moeten verbouwen en zaaien. Ook hoe de landbouwwerktuigen werken en gerepareerd kunnen worden. De leerlingen hadden zelfs een eigen machine ontworpen om rijst te machinaal te kunnen zaaien. Geweldig om te zien. Een paar leerlingen waren in de kas aan het werk waar de groenten werden verbouwd. Sten Hondeveld, hier stond zelfs een John Deere. Dit was iets voor jou. Wat hadden we jou dit alles graag willen laten zien. Ze liet ons de hele cirkel van het verbouwen van rijst zien. Wij gaan naar de winkel en kopen een pak, of Pandan, of Basmati, of zilvervliesrijst o.i.d. Geen idee wat hier aan vooraf gaat. Hoe de rijst gezaaid wordt, in een droge en natte periode. Staat de rijst te nat?, Staat de rijst te droog? Wij hebben rijstplantjes gezien die in het water stonden, maar de juiste hoeveel heid water. wordt hier niet goed opgelet, dan kan de hele oogst verloren gaan. Daaran door naar een groten loods, waar de rijst te drogen wordt gelegd. Ook zie je hier veel rijst aan de kant van de weg liggen op het asfalt. Dit ligt dan op plastic in de zon. Alle verkeer raast er langs, niet te geloven. Als de rijst droog is, gaat het door de rijstmolen. Eerst wordt het in een gat in de grond geschept en dan wordt het weer door een systeem van buizen doorgepompt en uiteidelijk wordt de rijst gezeefd en wordt de gebroken rijst gescheiden vn de hele korrel. De gebroken rijst wordt hier als vee voer gebruikt. Dit was zo bijzonder om te zien. Hier worden de leerlingen goed voorbereid op de toekomst, hoe ze zelf in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien en dit ook door kunnen geven aan hun eigen familie. Dank je wel Tineke dat we een kijkje mochten komen nemen in jou keuken.
Toen we terug kwamen zat Damian samen mt zijn dochter Damiana al in het restaurant van ons resort op ons te wachten. We wisten niet presies hoelang we weg zouden blijven, maar dat was geen probleem vond hij. Hij had een heel goed plan op papier gezet voor zijn viskwekerij en heeft dat aan ons uitgelgd. Zag er heel goed uit. Nu gaat hij dit op de computer uitwerken en volgende week dinsdag gaan we naar hem toe om de puntje op de I te zetten. En dan hopen dat het goedgekeurd gaat worden. We hebben nog een hele poos gezellig ziten kletsen over oa de cultuurverschillen. Ook hij heeft hier toch wel erg aan moeten wennen. We samen nog een hapje gegeten en daarna zijn ze weer