Help mee om Rico’s werk voort te zetten.

Volg ons!

Dag 22.

Dag 22.

Vandaag 1 december. Dit is een berichtje van 29 november.

29 november.
Vanmorgen, toen we gingen ontbijten, waren de leerlingen al heel druk bezig met de kerstversiering. Er werden kerstmutsjes gehaald voor het bedienend personeel en wat lichtjes. As. weekend begint de 1e advent. In de hal ligt de kerstboom al klaar om versiert te worden. Komend weekend hadden ze heel veel gasten. Dit was de reden dat we niet langer konden blijven omdat alle kamers al volgeboekt waren vanaf 1 december. Dit kwam heel mooi uit omdat we 2 december toch terug moeten zijn voor de opening van de school in Sisophon. Ik liep nog even naar beneden om wat foto`s te maken van het versieren van de kerstboom en het restaurant. In het restaurant waren enkele meisjes bezig om rokken om de tafels te maken. Een van de meisjes was alleen bezig, dus heb ik even een helpend hand geboden. Ze vonden het heel leuk ik dat even hielp en wisten niet hoevaak ze me moest bedanken. Alle plooien werden er één voor één met knopspelden ingestoken. Heel even had ik nog de neiging om te zeggen dat ze toch beter eerst het tafelaken netjes konden strijken, maar dat heb ik toch maar niet gedaan. Er werd een echt kunstwerk van gemaakt, dus de kreukels vielen daarna niet zo erg op. Na de pauze van de leerlingen zijn we weer naar het sportveld gegaan. Daar waren nu de jongens aan de beurt met een wedstrijd basketbal. Dit ging er iets harder aan toe dan gisteren bij de meisjes, maar was erg leuk om te zien. Maar of de leerlingen na het sporten ook de gelegenheid krijgen om te douchen betwijfelen we omdat sommige jongens gewoon hun overhemd aanhadden en dat nu doorweekt was van het zweet. De meesten hadden sportkleding aan. Hier bij het sportveld vloog een “witte vlinder” rond. Na onze lunch, de kamer betalen, taxi regelen voor morgen en daarna nog even zwemmen. Vanavond de koffers pakken want morgenvroeg willen we rond acht uur vertrekken. Want volgens Br. Roberto was het een ritje van ongeveer zes uur. We hebben hier een paar heerlijke dagen gehad, maar zijn ook wel blij om weer terug te gaan naar Sisophon. Helaas konden we geen afscheid nemen van zowel Br. Roberto als Br. Martin. Beiden waren buiten het hotel. Henk moest toch nog even met een Tuk Tuk naar de bank om geld te halen en bij terugkomst zei hij dat hij was aangesproken door Pater Eugéne. We kenden deze man nog niet , maar hij wist al van Pater Visser dat wij zouden komen, maar hij had ons tot op heden nog niet gezien. We hebben maar even de moeite genomen om naar zijn kantoor te gaan en hem te bedanken voor de gastvrijheid om dat we geen afscheid hadden kunnen nemen van Br. Roberto en Br. Martin. Hij wist van ons doel en we kregen dan ook alleen maar complimenten. Bij de receptie hebben de leerlingen een taxi voor ons geregeld en deze zou morgenvroeg om acht uur hier zijn.