Jij…jij hield van het leven en je leefde ook echt.
Jij…jij had vrienden, duizend en één en voor iedereen had jij een luisterend oor, want jou visie was; “Daar heb je toch vrienden voor”.
Jij…jij kon alles zo optimistich bekijken. Had iemand een probleem, dan was jij ook te te bereiken.
Voor groot of klein, blank of zwart, het was iedereen waar jij een goed woordje voor had.
Een dikke kus, een schouderklop en dan zei je: “Niet zo piekeren, dit lossen we samen op”.
Jij…jij had een helpende hand, ook voor de oudere mensen

Jij…jij was een zoon…., ik weet het zeker, zo zou iedereen zich dit wel wensen.
Jij…jij wou vechten voor iedereen, maar niemand pijn doen.
Jij…jij stond altijd klaar om te helpen en zag wanneer er iets was.
We hebben samen veel gelachen en ook samen gehuild.
Jij…jij had nog zoveel plannen, je wilde nog zoveel doen.
Als ik terug ben dan……..

Lieve Rico waarom jij???